Επιλέξτε κατηγορία

• άγχος
• ανορεξία
• αυθεντικότητα - ευτυχία
• διάφορα
• κατάθλιψη
• αυτοπεποίθηση
• συμβουλευτική γονέων
  • διαζύγιο: βοηθώντας τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το διαζύγιο
  • πως γίνονται οι καλοί μαθητές
  • το φαινόμενο του bulling- «Οι νταήδες του σχολείου»
  • μήπως το καλομαθαίνω;
  • νυχτερινή ενούρηση
  • όλα για το παιδί - ποια τα ποτελέσματα αυτού του τρόπου διαπαιδαγώγησης
  • παιχνίδι το πολύτιμο
  • πως θα κάνουμε την επιλογή παιχνιδιού
  • λέει ψέματα- πως να το χειριστώ
  • τα παιδειά έχουν ανάγκη από όρια
  • σας είναι δύσκολο να του πέιτε όχι;
  • τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια
  • τα παιδιά χρειάζονται όρια και στις εξόδους
  • οι λόγοι που κάποιοι γονείς βάζουν υπερβολικά όρια στα παιδιά τους
  • δεν καταφέρνετε να επιβληθείτε χωρίς φωνές στο παιδί σας;
  • οδηγίες για γονείς
  • οι θετικοί γονείς
  • πως θα προετοιμάσεις το σώμα σου και το πνεύμα σου για τον ερχομό ενός παιδιού
• σχέσεις
• συναισθηματική νοημοσύνη
• σχέση με το φαγητό
• θηλυκή ενέργεια

 

 

Φωνές στο παιδί σας;

Δεν καταφέρνετε να επιβληθείτε χωρίς φωνές στο παιδί σας;

Από: Φύσσα Ν. Ελένη, Ψυχολόγος, Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Κρήτης, Ψυχοθεραπεία παιδιού, εφήβου κι ενήλικα.

Για ποιο λόγο του φωνάζετε; Ας αξιολογήσουμε πρώτα την κατάσταση:

• Μήπως αφού δώσετε την εντολή ή την οδηγία στο παιδί σας, αυτό σας περιπαίζει ή σας κοροϊδεύει; Αυτό σας εξοργίζει και σας οδηγεί να φωνάζετε;

• Μήπως έτσι έχετε ανατραφεί κι εσείς και γι’ αυτό  αναπαράγετε το ίδιο πρότυπο;

• Μήπως διανύτετε μία δύσκολη περίοδο στη δουλειά σας ή στην προσωπική σας ζωή;

• Μήπως οι φωνές σας εκφράζουν κάτι πιο βαθύ; Μήπως τελικά «φωνάζετε» για βοήθεια το σύντροφο σας; Μήπως, δηλαδή, καλείτε το σύντροφο σας σε βοήθεια διότι νιώθετε να επωμίζεστε εσείς όλες τις ευθύνες του σπιτιού και της οικογένειας και άρα «φωνάζετε» στο παιδί σας, για να δηλώσετε την αδικία που γίνετια εις βάρος σας!

Αυτό κάνει όμως ΚΑΚΟ στο παιδί.
Σίγουρα οι μαμάδες και οι μπαμπάδες που φωνάζουν δεν είναι τέρατα, μπαμπούλες, μέγαιρες ή μαινάδες. Ωστόσο όταν οθυρλιάζετε το παιδί σας νιώθει τα εξής:

• Αστάθεια και ανασφάλεια: νιώθεια σα να μη ξέρει τι του συμβαίνει.

• Ενοχή: επειδή σας κάνει να συμπεριφέρεστε έτσι. Και τελικά, εάν το παιδί συνηθίσει στο να σας βλέπει να του φανάζετε θα αρχίσει να κρατάει μία παθητική στάση, δηλαδή, θα του ζητάτε κάτι, θα λέει ναι, αλλά δε θα το κάνει.

Πώς μπορείτε λοιπόν να του επιβληθείτε λοιπόν χωρίς φωνές;

• Σταματήστε να αναρωτιέστε αν οι κανόνες που του επιβάλλετε είναι σωστοί. Φτιάξτε χρήσιμους και ρεαλιστικούς κανόνες, εξηγήστε τους στο παιδί και μην τους διαπραγματεύεστε από εκεί και πέρα. Μην τους διαπραγαμταεύεστε ούτε με το παιδί, ούτε με τον εαυτό σας. Είναι φυσικό κια απαραίτητο να μάθει το παιδί κάποιους κανόνες. Και είστε εσείς, οι γονείς, αυτοί που θα το μάθετε να τους αποδέχεται.

• Συνειδητοποιήστε πως είναι φυσιολογικό να επαναλαμβάνουμε συχνά στα παιδιά έως 7-8 ετών τις απαγορεύσεις, τους κανόνες, τους περιορισμούς, τις οδηγίες, τις εντολές. Οι κανόνες δεν αποκτώνται ως δια μαγείας. Χρειάζονται επανάληψη. Χρειάζονται υπενθύμιση.

• Όταν δεν υπακούει αμέσως, δώστε του υπενθύμιση. Κι έπειτα άλλη μία ευκαρία. «Θα μετρήσω ως το 3 και μετά θα σηκωθείς για να μαζέψεις το δωμάτιο σου» ή «Θα έρθω σε 10 λεπτά να σου υπενθυμίσω να σηκωθείς να μαζέψεις το δωμάτιο σου, γιατί είνια ώρα για ύπνο». Επαινέστε το στο τέλος!

• Εάν έχετε χρόνο, «κάντε μαζί του» αυτό που του ζητάτε. Δείξτε του τι του ζητάτε, διδάξτε του το σωστό τρόπο, δείξτετου τι περιμένετε από το παιδί. Και κάντε όλο αυτό με τρόπο διασκεδαστικό! Επαινέστε το στο τέλος!

• Μάθετε του πως ξεπέρασε τα όρια κοιτώντας στα μάτια, «κατάματα». Υπονοώντας πως χρειάζεται να σταματήσεε, αλλιώς θα υπάρξουν συνέπειες.

• Γενικότερα καταστρώστε τακτικές «ενθάρρυνσης» για το παιδί. Αντί δηαλαδή να το βομβαρδίζετε με διατεγές από το άλλο δωμάτιο φωνάζοντας του «Ντύσου, πλύνε τα χέρια σου κια έλα να φας», πλησιάστε το, κοιτάξτε το στα μάτια κια πείτε του με σταθερή φωνή «Σε 10 λεπτά θα φάμε. Θα ήταν καλό να πλυθείς, να φορέσεις την πυζάμα σου και να έρθεις για φαγητό όταν σε φωνάξω». Έτσι, του δίνετε χρόνο ανα τελειώσει αυτό που κάνει, αλλά κια χρόνο να επεξαργαστεί τις οδηγίες.

• Επαινέστε το όταν κάνει αυτό που του λέτε. Μπορείτε, μάλιστα, να ξεκινήστε τον έπαινο την ώρα που του δίνετε την οδηγία: «Αν κάνεις αυτό... η μαμά θα είναι πολύ ευχαριστημένη από εσένα (ή πολύ περήφανη για σένα). Ξέρω ότι σε δυσαρεστεί να το κάνεις τώρα αλλά βασίζομαι πάνω σου. Είναι αναγκαίο να το κάνεις»

Μοιραστείτε το στο facebook