Επιλέξτε κατηγορία
        

• άγχος
• ανορεξία
• αυθεντικότητα - ευτυχία
• διάφορα
• κατάθλιψη
• αυτοπεποίθηση
• συμβουλευτική γονέων
  • διαζύγιο: βοηθώντας τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το διαζύγιο
  • πως γίνονται οι καλοί μαθητές
  • το φαινόμενο του bulling- «Οι νταήδες του σχολείου»
  • μήπως το καλομαθαίνω;
  • νυχτερινή ενούρηση
  • όλα για το παιδί - ποια τα ποτελέσματα αυτού του τρόπου διαπαιδαγώγησης
  • παιχνίδι το πολύτιμο
  • πως θα κάνουμε την επιλογή παιχνιδιού
  • λέει ψέματα- πως να το χειριστώ
  • τα παιδειά έχουν ανάγκη από όρια
  • σας είναι δύσκολο να του πέιτε όχι;
  • τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια
  • τα παιδιά χρειάζονται όρια και στις εξόδους
  • οι λόγοι που κάποιοι γονείς βάζουν υπερβολικά όρια στα παιδιά τους
  • δεν καταφέρνετε να επιβληθείτε χωρίς φωνές στο παιδί σας;
  • οδηγίες για γονείς
  • οι θετικοί γονείς
  • Πως θα προετοιμάσεις το σώμα σου και το πνεύμα σου για τον ερχομό ενός παιδιού
• σχέσεις
• συναισθηματική νοημοσύνη
• σχέση με το φαγητό
• θηλυκή ενέργεια

 

 

Μήπως το καλομαθαίνω;

Παιδιά, μήπως τα καλομαθαίνω;

Από: Φύσσα Ν. Ελένη, Ψυχολόγος, Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Κρήτης, Ψυχοθεραπεία παιδιού, εφήβου κι ενήλικα.

Τα παιδιά έχουν καθημερινές επιθυμίες, καθημερινά «θέλω», όπως όλοι μας άλλωστε. Είναι άλλο πράγμα όμως να σεβόμαστε και να παίρνουμε στα σοβαρά τις επιθυμίες των παιδιών μας και άλλο πράγμα με το που τις ακούμε, να τρέχουμε να τις εκλπηρώσουμε αμέσως, δηλαδή να το καλομαθαίνουμε (ή κατ’ άλλους, να το «κοκομαθαίνουμε»).
Η τάση να καλομαθαίνεις τα παιδιά μπορεί από τη μια να εκφράζει

1) Υπερπροστατευτικές διαθέσεις από την πλευρά των γονέων, και από την άλλη,
2) Να σημαίνει έλλειψη στενών δεσμών μέσα στην οικογένεια.

Πιο αναλυτικά: μέχρι τώρα η υπερκαταναλωτική κοινωνία μας, έκανε την απόκτηση όλων των επιθυμητών αγαθών, μία ανάγκη επιτεκτική. Αυτό όμως μετατρέπει τις διαπροσωπικές σχέσεις σε αποστασιοποιημένες σχέσεις. Μιας και όταν στηρίζονται στα υλικά αγαθά, ουσιαστικά, στηρίζονται στο status, στην επιτυχία, στο πόσα πιο πολλά χρήματα έχω. Πιο συγκεκριμένα, όλο και περισσότερες οικογένειες τις τελευταίες δεκαετίες βασίζουν τις σχέσεις με τα παιδιά τους σε αγορές, παροχές και δώρα. Αυτές οι συνθήκες όμως ανατροφής δημιουργούν προβλήματα:

• Παρά την ικανοποίηση των ηλικών δηλαδή αναγκών, τα παιδιά αντιμετωπίζουν συναισθηματικά κενά. Γι’ αυτό και τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε αύξηση συνασθηματικών προβλημάτων, όπως:

• Έλλειψη τρυφερότητας: και στην τρηφερότητα που παίρνουν τα παιδιά, αλλά και σε αυτή που δίνουν πίσω.

• Συναισθήματα κενότητας: με αποτέλεσμα να αυξάνεται και ο αριθμός των καταθλιπτικών ενηλίκων.

• Φόβος εγκατάλειψης: με αποτέλεσμα να να παρατηρείται δυσκολία να δημιουργήσει κάποιος υγιείς φιλικές, αλλά και ερωτικές σχέσεις.

Η συνεργασία μέσα το σπίτι έχει στόχο,να κάνει την οικογένεια:

• να λειτουργεί ομαλά

• να δένει συναισθηματικά τα μέλη της

• να στηρίζει ό ένας τον άλλο

• να μάθουν τα παιδιά στο ομαδικό πνέυμα και στην ομαδική δουλειά.

Αντ΄αυτού, αυτό που παρατηρείται είναι να γίνεται η συναργασία στο σπίτι αντικείμενο δωροδοκιών, «φτιάξε το δωμάτιο σου και θα σου πάρω το ...τάδε παιχνίδι».

• Όταν όμως δίνουμε υλικές αμοιβές για τα αυτονόητα (και η ομαδική δουλειά στο σπίτι είναι αυτονόητη), δεν προκαλεί μόνο:

• Τη δημιουργία της πλεονεξίας και της απληστίας στο παιδί, αλλά και

• Μειώνει την αξία της σχέσης παιδιού-γονιού.

• Όταν δίνουμε μόνο υλικές αμοιβές δεν αναπτύσσεται το συναίσθημα ότι ανήκεις κάπου, ούτε το συναίσθημα της ευχαρίστησης από την ενεργητική σου συμμετοχή σε κάτι, όταν δημιουργείς κάτι. Στερούμε από το παιδί, τα υγιή κίνητρα που χρειάζεται να έχει για την ενεργητική του συμμετοχή στην ομαδική ζωή. Το κάνουμε, τελικά, να μην έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του.

Μοιραστείτε το στο facebook